Bij het Hogeland College in Uithuizen gaat Jorritsma voor een tien met een griffel
Het is de laatste dag voor de schoolvakantie, maar in Uithuizen voelt het alsof iedereen al ligt te bakken aan het strand. De straten rondom het Hogeland College zijn zo goed als uitgestorven, en ook op de school en het naastgelegen bouwterrein is geen ziel meer te bespeuren. In de bouwkeet zitten projectcoördinator Jurjen Wijngaard en uitvoerder Aize Vonk aan de koffie. “Ja, nu is het rustig, maar als de school straks leeg is kunnen we los.”
Zo traag als het op deze vrijdagochtend gaat, zo snel ging het aanbestedingsproces. In december 2022 kwam het eerste verzoek bij Jorritsma binnen voor een plan van aanpak, waarna er begin dit jaar groen licht volgde. In juni ging de eerste paal de grond in. “Dat is absurd kort,” beaamt Jurjen. “Maar goed, we hadden een ambitieuze planning en een ervaren projectteam.” Hij gebaart naar de achterkant van het schoolcomplex. “Dat we 10 jaar geleden al een nieuwe vleugel hebben geplaatst, heeft ongetwijfeld ook geholpen. Ze kennen ons hier.”
Sleutelen aan je eigen school
Het project bestaat grofweg uit drie onderdelen. Een complete sloop en nieuwbouw van het oudste deel, een grote interne verbouwing van de naastgelegen vleugel – en ja, ook een paar aanpassingen aan het deel dat er pas een decennium staat. “Dat stelt niet zo heel veel voor, hoor, maar de praktijk leerde ons dat er een paar tweaks nodig waren. Een eigen ruimte voor de docenten bijvoorbeeld, en een extra klaslokaal. We betrekken de techniekleerlingen daar straks ook bij; die mogen zelf met gereedschap en al aan het eigen schoolgebouw sleutelen.”
Gaat het in dit recente gebouw achter op het terrein slechts om accentverschuivingen, de nieuwbouw aan de straatzijde staat wél voor een drastische breuk met het verleden. Waar er eerst een klassieke rechthoekige jarenzestigvleugel stond van twee etages, komt nu een lager gebouw met schuin dak voor terug. “Die oude vleugel was echt aan het eind van zijn Latijn,” aldus Jurjen. “De oostelijke vleugel is wat nieuwer, daarvan blijft de buitenkant behouden – maar van binnen wordt hij volledig kaalgestript. Er komen nieuwe schuifpuien voor terug, in lijn met de huidige kijk op lesgeven waarin flexibel ruimtegebruik zo belangrijk is.”
Tegen een stootje
Net zo belangrijk in deze regio – en de directe aanleiding voor de nieuwbouw: bevingsbestendigheid. Zware fundering, lichte materialen. Al lopende over de bouwplaats gebaart hij naar het vers gestorte beton. “We gaan twee keer zo diep als we normaal gesproken zouden doen. Het hele complex gaat van het gas af – met één uitzondering. Jurjen grijnst. “In het scheikundelokaal ontkom je er niet aan, hè. Daar houden we nog wat achter de hand.”
Een project van deze schaal en op deze locatie betekent dat er meer bij komt kijken dan alleen wat funderingen leggen en muurtjes bouwen. Jurjen heeft er een dagtaak aan. “In principe doe ik de projectleiding en de werkvoorbereiding, maar ik heb gelukkig ook nog twee assistenten rondlopen. Dat mag ook wel. Ik weet niet of je het bouwbord al gezien hebt, maar het is best een groot projectteam waar we mee werken. Meerdere installateurs, meerdere adviesbureaus, de school, de gemeente, de architect. Die heeft hier overigens nog op school gezeten, dus daar komen we weer full circle mee.” Tegelijkertijd staat Jorritsma in nauw contact met de buurt, om de overlast tot een minimum te beperken. Er wordt streng gelet op de aanrijdroutes en de heitijden. “Maar uiteindelijk vinden de meesten de reuring ook wel weer aardig, hoor. Sterker nog, sommigen staan hier bijna dagelijks bij het hek. Toch even de laatste ontwikkelingen bekijken.”